„Gromem bądźmy pierw – niżli grzmotem;
Oto tętnią i rżą konie stepowe;
Górą czyny!… a słowa? a myśli?… potem!…
Wróg pokalał już i Ojców mowę – „
Energumen tak krzyczał do Lirnika
I uderzał w tarcz, aż się wygięła;
Lirnik na to . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . „Nie miecz, nie tarcz bronią Języka,
Lecz – arcydzieła!””
Zapewne tymi słowami Cypriana Kamila Norwida kierował się znany jaworznicki energumen i lirnik w jednej osobie, piewca języka polskiego i niestrudzony odkrywca twórczych osobowości, pan Zbigniew Adamczyk, który w Dniu Języka Ojczystego, 21 lutego zorganizował ostatni już (jak zwykle:)) wprawdzie nie jubileuszowy, lecz dopiero X Konkurs Talentów „Szału nié ma”. (Dla przypomnienia oraz dla osób w wieku szkolnym, dopiero zgłębiających tajniki naszej pięknej mowy – tak, to nie ordynarny szwambuł – w pisowni partykuły „nié” filuternie został zastosowany znak diakrytyczny, oznaczający niewymawianą współcześnie samogłoskę „e” pochylone. Ciekawe, czy choćby nad nazwą pochylili się krytycy projektu, których nie brakuje…
Organizator, wierny idei i niezważający na zakulisowe filipiki, ostoja tradycji, zwyczajowo nie wprowadził fermentu i nie wprawił nikogo w konfuzję, myląc zgłoszenia i kolejność występów, a także, jak każe obyczaj, nie zmieniając swojej wizji wydarzenia w czasie jego trwania. W drugi poniedziałek ferii zimowych zamienił salę widowiskową MDK w tygiel kipiący twórczą atmosferą. Dzięki wsparciu Wydziału Promocji, Kultury i Sportu Urzędu Miejskiego w Jaworznie oraz wydatnej pomocy pani Katarzyny Habowskiej, pani wicedyrektor MDK, Lucyny Stanisławskiej oraz pani Barbary Koczur, która przygotowała przepiękne, ceramiczne statuetki doprowadził zmagania uczestników do wyczekiwanego finału, zakończonego rozdaniem nagród.
Wielka w tym zasługa Rodziców, którzy zaangażowali się w przygotowanie młodych artystów, zachęcili dzieci do wysiłku w czasie przeznaczonym na wypoczynek i poświęcili swój własny czas, pomagając swoim latoroślom. Gorąco Wam wszystkim dziękujemy! Bezlitosna zasada konkursu sprawia, że nie wszyscy mogą zostać wyróżnieni, ale wiemy, jak wiele chęci i pracy w swój występ włożył każdy z uczestników, dlatego publikujemy pełną listę występujących (w kolejności pojawiania się na scenie).
1. Zespół “Tęczowe Nutki” – “Żyj do przodu”
2. Barbara Lebuda – “Kołysanka dla księżyca”
3. Karolina Siwica – “Zakochany Pierrot”
4. Zuzanna Boś – “Sukienki Bożenki”
5. Alicja Habowska – “Paradoksy i pozory”
6. Zuzanna Kaźmierczyk – “Szybko”
7. Zofia Dudek – “Witajcie w naszej bajce”
8. Zuzanna Boś – “Kaczka Dziwaczka”
9. Julia Kaźmierczyk – “Świnka”
10. Zofia Lach – “Cud w szafie”
11. Zofia Psiuk – “Kolorowy wiatr”
12. Nikola Golas – „Daktyle”
13. Emilia Ciupek – „Piosenka na zły czas”
14. Patrycja Sinicka – „List”
15. Stokrotki 1 – Ekipa Lamy
16. Stokrotki 2 – Ekipa Tarantelli
17. Stokrotki 3 – Ekipa Amora
18. Uczestniczki konkursu w kategorii prac plastycznych: Inez Baranowska, Lena Gaj, Hanna Kręcichwost, Alicja Tekielak, Kornelia Tylek, Zuzanna Wacławek.
Pamiętamy o tym, że każdy młody człowiek, który pojawia się w MDK, to osoba zasługująca na wyróżnienie, bowiem jej aktywność świadczy o twórczej osobowości i wysokich aspiracjach. Gratulacje dla wszystkich uczestników!
Enigmatyczne jury (zmaterializowane w postaci pana Mariana Folgi – przewodniczącego oraz członkiń komisji konkursowej – pani Kai Kwadrans i pani Konstancji Zarzyckiej) dokonało jednak wyboru najlepszych spośród najlepszych i zadecydowało o przyznaniu nagród w czterech kategoriach w następujący sposób:
Występy wokalne:
I miejsce – Zofia Psiuk
II miejsce – Karolina Siwica
III miejsce – Patrycja Sinicka
Wyróżnienie – Alicja Habowska
Recytacja:
I miejsce – Julia Kaźmierczyk
II miejsce – Zuzanna Kaźmierczyk
III miejsce – Zuzanna Boś
Taniec:
I miejsce – Ekipa Lamy
II miejsce – Ekipa Tarantelli
III miejsce – Ekipa Amora
Prace plastyczne:
I miejsce – Alicja Tekielak
II miejsce – Zuzanna Wacławek
III miejsce – Hanna Kręcichwost
Wyróżnienie – Inez Baranowska
Wyróżnienie – Lena Gaj
Wyróżnienie ¬– Kornelia Tylek
Talent lśni tak intensywnie, że nawet laicy potrafią go rozpoznać, zachwyca znawców i porusza nieznających arkanów danego rodzaju sztuki, ale potrzebuje czasu i wytężonej pracy, aby z diamentu stał się brylantem. Uczestnicy tegorocznego konkursu to osoby naprawdę uzdolnione, ale czeka je jeszcze wiele żmudnych ćwiczeń, mogących ujawnić ich artyzm.
Dowody niezwykłego kunsztu dał – niezastąpiony – pan Michał Łyp, reżyser dźwięku, światła i znakomity specjalista od efektów nadzwyczajnych, błyskawicznie reagujący na zmiany w programie konkursu. Bez jego profesjonalizmu i elastyczności nie udałoby się wyeksponować zdolności uczestników, pojawiających się niezgodnie z przedłożonym wcześniej harmonogramem.
Prowadzący, pan Adamczyk, niczym Hermes, przemykający tu i ówdzie po wszystkich możliwych zakątkach budynku, zadbał nie tylko o dobre wieści dla wykonawców, ale też o dobry o nastrój, pozwalający uczestnikom na pozbycie się nadmiernego napięcia emocjonalnego – hojnie rozdawał słodycze, drobne upominki i starannie zaprojektowane dyplomy dla wszystkich biorących udział w konkursie czy też pomagających w jego przygotowaniu. Niemalże widać było jak unosi się nad ziemią, konstatując z zadowoleniem, że wykonawcy nie ulegli blichtrowi globalizacji i wybrali utwory w języku polskim, w tym arcydzieła z łączki pana Jana Brzechwy i Danuty Wawiłow. Jak zauważył Zbigniew Herbert (w eseju „Duszyczka”) grzechem kultury współczesnej jest odrzucanie tradycji i unikanie konfrontacji z wartościami najwyższymi, których nośnikami są dzieła kultury. Takich błędów nie popełniają wytrawni pedagodzy, pomagający młodym talentom w ich pierwszych krokach w świecie sztuki.
Dlatego też warto zgłosić się do konkursu „Szału nié ma”, warto pomóc organizatorowi, choćby życzliwym słowem!
zdjęcia Ewa Psiuk
