Spotkanie na jednej scenie prawie wszystkich bohaterów baśni, bajek…czy to możliwe? Tak, ale tylko jeśli to są występy dla dzieci przedszkolnych – najbardziej wymagającej pod słońcem publiczności. Wizyty przedszkolaków z Osiedla Stałego na stałe wpisały się w harmonogram imprez organizowanych w Młodzieżowym Domu Kultury. Sprawcą tego projektu są uczniowie Gimnazjum nr 5, którzy uczęszczają na warsztaty teatralne prowadzone przez niezmordowaną w nieustannym dążeniu do ambitnych celów Panią Ewę Szpak.
Przygotowania do tych spektakli trwały dwa miesiące, w tym czasie młodzież pracowała nie tylko nad tekstami, ale również projektowała stroje, scenografię. Na scenie pojawiły się Śnieżka, Calineczka, Dzwoneczek, Alladyn, Jasmina i oczywiście Piotruś Pan. Nie zabrakło też czarnych charakterów, czyli kapitana Hooka, który chciał porwać Piotrusia i wykraść jego magiczny proszek. Uczniowie pierwszej klasy, którzy przygotowali ten spektakl, bardzo zaangażowali się i wczuli w role. Kapitan Hook był tak przekonujący, że niektóre przedszkolaki wystraszyły się, słysząc, jak krzyczy na Pana Piotrusia. Piotruś nauczył dzieci magicznego zaklęcia, dzięki któremu mogą dostać się do krainy baśni i uratować go, kiedy zostanie porwany przez Hooka. Dzieci tak bardzo przejęły się swoją rolą, że głośno wypowiadały magiczne zaklęcie, krzyczały na Kapitana, aby uwolnił Piotrusia. Na szczęście, jak to w baśniach bywa, wszystko skończyło się happy endem i Piotruś został uwolniony, a Kapitan Hook okazał się bardzo sympatycznym bohaterem.
Po dziesięciominutowej przerwie przedszkolaki zostały zaproszone na bajkę muzyczną „Kot w butach”. Było to niezwykłe widowisko muzyczno-ruchowe, kot tańczył i śpiewał, na scenie pojawiły się się też tańczące motyle i zające. Dzieci były urzeczone muzyką, kolorowymi strojami, co chwilę wybuchały śmiechem, a gdzieniegdzie można było usłyszeć ich komentarz na temat bohaterów. Przedszkolaki są bardzo uważną i krytyczną widownią, potrafią szczerze wyrazić swoje niezadowolenie i nie obyło się bez krytyki samego głównego bohatera – kota. „Jak to może być, żeby kota grała dziewczyna, on nie był dziewczynką”, „Dlaczego ten kot nie wspinał się po drzewach” – takie komentarze można było usłyszeć na korytarzu. Niemniej jednak dzieci był zachwycone spektaklami i nagrodziły występujących burzą ogromnych braw. Na dowód swojego zadowolenia pozowały do zdjęć z wszystkimi bohaterami bajek, przytulały się do księżniczek, nawet Hook miał swojego fana. Emocje po spektaklach już opadły, jak to bywa, pora na ocenę i poprawę swoich niedociągnięć…ale z przymrużeniem oka, bo w tym wszystkim chodzi nie o pełny profesjonalizm, ale samo zaangażowanie. Ogromną radość sprawiał gimnazjalistom sam pomysł przygotowania spektaklu, wystąpienia przed przedszkolakami… bo dla nich liczy się się przede wszystkim uśmiech dzieci na buzi i słowo „DZIĘKUJEMY”.
