FILMOWA MAGIA FORTEPIANOWEJ PRZYGODY

Koncert z muzyką filmową skomponowaną do przygód najsłynniejszego czarodzieja naszych czasów okazał się prawdziwą ucztą dla wyobraźni i serca. W kameralnej, ale pełnej emocji atmosferze, słuchacze mieli okazję przenieść się do świata Hogwartu, wsłuchując się w fortepianowe interpretacje utworów stworzonych przez wybitnych kompozytorów: zdobywcę wielu Oscarów Johna Williamsa, a także Patricka Doyla, Nicholasa Hoopera i Alexandre’a Desplata.
Wieczór okazał się nie tylko koncertem, ale prawdziwą wyprawą do krainy dziecięcych marzeń, emocji i ponadczasowych wartości. Fortepianowe interpretacje utworów znanych z filmów o młodym czarodzieju ożywiły w pamięci słuchaczy najpiękniejsze i najbardziej wzruszające momenty sagi.
Repertuar objął melodie z czterech części: Kamień Filozoficzny, Komnata Tajemnic, Więzień Azkabanu oraz Zakon Feniksa. Publiczność, zatopiona w dźwiękach, wracała wyobraźnią do scen pełnych napięcia, przyjaźni i odwagi. Brzmienia, pozbawione słów, mówiły więcej niż niejeden dialog.
Już pierwsze takty słynnego „Hedwig’s Theme” – z charakterystyczną, magicznie wibrującą linią melodyczną – przeniosły wszystkich do świata listów z Hogwartu, wypełnionych sowami, pociągiem z peronu 9¾ i nieśmiałym chłopcem, który odkrywa, że „jest czarodziejem”. Pojawiła się w sercach słuchaczy nostalgia za chwilą, w której Hagrid wypowiada słynne: „You’re a wizard, Harry” – momentem, który zmienia wszystko.
Pianistka, Lucie Kubátová, wybitna czeska pianistka, z niezwykłym wyczuciem i emocjonalnym zaangażowaniem – snuła muzyczną opowieść o dojrzewaniu, przyjaźni i stracie. Gdy wybrzmiewały dźwięki pełne napięcia, można było niemal zobaczyć chłopców i dziewczęta z Domu Lwa walczących z bazyliszkiem w podziemiach szkoły czy z dementorami przemykającymi nad taflą jeziora w Więźniu Azkabanu. A kiedy rozbrzmiała pełna liryzmu, niemal krucha w swej subtelności melodia z Zakonu Feniksa, wielu z obecnych przypomniało sobie śmierć Syriusza Blacka i dramatyczny krzyk Harry’ego, którego nie zagłuszyły nawet najgłośniejsze akordy. Był to jeden z tych momentów, gdy muzyka dotykała najgłębszych emocji.
Każdy dźwięk interpretacji pianistki niesie emocje, opowiada historie i przenosi słuchaczy do świata muzyki, gdzie czas się zatrzymuje. Nie zabrakło więc odniesień do scen najbardziej intymnych i poruszających – jak ta, gdy Hermiona samotnie płacze w bibliotece, czując się niezrozumiana i wykluczona, lub kiedy profesor Dumbledore wypowiada do Harry’ego słowa pełne mądrości: „Happiness can be found, even in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.”(Szczęście można znaleźć nawet w najciemniejszych czasach, jeśli tylko pamięta się o zapaleniu światła).
Pianistka modulowała nastroje z wyczuciem godnym najwyższych laurów. Łączyła subtelne piano, niemal szept dźwięku, z dramatycznym fortissimo, w którym – jak w utworze kończącym koncert – można było niemal usłyszeć bicie dzwonów zwiastujących nieuchronne starcie dobra ze złem.
Lucie Kubátová ukończyła Akademię Muzyki i Sztuk Scenicznych w Brnie oraz prestiżową Akademię Royal Conservatorie od Scotland w Glasgow, współpracuje z Baletem Narodowym oraz Konserwatorium Tańca w Brnie. 
Jej koncert to nie była tylko muzyka. To była opowieść. I każdy, kto znał historię chłopca z błyskawicą na czole, wyszedł z koncertu poruszony – jakby właśnie wrócił z podróży przez siedem lat magii, przyjaźni i odwagi. 
Szkoda, że z takiej feerii muzycznych dźwięków, połączenia technicznej biegłości z głębokim przeżyciem oraz ok. 800 świecami migoczącymi na scenie skorzystała liczebnie niewielka, lecz wyrafinowana muzycznie widownia, lecz tym większe dla niej uznanie.