SZAFIROWY JUBILEUSZ SOLIDARNOŚCI

Właśnie w listopadzie 2025 r. minęło 45 lat od dnia, gdy NSZZ „Solidarność” został zarejestrowany przez Sąd Wojewódzki w Warszawie. Tyle lat w związku tradycyjnie uzyskuje nazwę szafirowych godów, bowiem szafir symbolizuje władzę, mądrość, uczciwość a także trwałość i wytrzymałość. Rocznica zatem ze wszech miar godna, zasługująca na podziw i szacunek. Jeszcze bardziej znaczące jest słowo od 45 lat kojarzone z Polską – Solidarność. Wg „Słownika języka polskiego” PWN to: wzajemne wspieranie się, współdziałanie, współodpowiedzialność, zgodność z kimś w poglądach, dążeniach, postępowaniu; jednomyślność.
To dopiero piękna definicja! Lecz w odniesieniu do naszych ponad tysiącletnich dziejów, 45 lat to niewiele, szczególnie gdy wspomnimy historię państwa, które właśnie brak solidarności, brak zgody doprowadziły do upadku, do rozbiorów. Kultywowanie solidarności, także tej pisanej wielką literą, to zatem nie tylko szacunek dla krótkiej tradycji, lecz wręcz nakaz, obowiązek, by znów się nie okazało, że „mądry Polak po szkodzie”.
Na uroczystość szafirowych godów do MDK zaprosił Maciej Brül, zastępca przewodniczącego Terenowego Zarządu Regionu Śląsko-Dąbrowskiego NSZZ Solidarność w Jaworznie, jednocześnie prezes Międzyzakładowej Organizacji Związkowej NSZZ Solidarność Pracowników Oświaty i Wychowania w Jaworznie.
Przybyło więc wielu notabli: Dominik Kolorz, przewodniczący zarządu regionu śląsko-dąbrowskiego NSZZ Solidarność, Paweł Silbert, prezydent miasta Jaworzna, zastępcy prezydenta Łukasz Kolarczyk i Artur Dzikowski, Tadeusz Kaczmarek, wiceprzewodniczący Rady Miasta, Leszek Ordon, przewodniczący Rady Regionalnej sekcji oświaty NSZZ Solidarność,Dariusz Starzycki, radny sejmiku wojewódzkiego, Tomasz Jewuła, pełnomocnik prezydenta miasta Jaworzna ds. oświaty i współpracy akademickiej,Irena Wojtanowicz-Stadler, naczelnik Wydziału Edukacji i inni oraz młodzież wraz z opiekunami z LO1, LO2, LO3, Zespoły Szkół Ponadpodstawowych nr 2, 3, 4 oraz CKZiU, która obecnością, wigorem i brawami ubarwiła uroczystość.
Czas powstania Solidarności znakomicie i kompetentnie przybliżył młodzieży dr Adrian Rams, historyk i muzeolog, kustosz w Muzeum Miasta Jaworzna i specjalista w Oddziałowym Biurze Edukacji Narodowej Instytutu Pamięci Narodowej w Katowicach – słuchała z zapartym tchem o czasach dla niej już historycznych.
Mieli okazję skonfrontować naukowe fakty ze wspomnieniami obecnych na uroczystości kombatantów.
Przewodniczący Dominik Kolorz przed czterdziestu pięciu laty był w ich wieku, nawet młodszy, bo dopiero rozpoczynał edukację w rybnickim liceum. Zaangażował się bez wahania w pomoc najbliższym krewnym, którzy strajkowali, a następnie poddani zostali restrykcjom.
Bezpośrednio konsekwencje zaangażowania politycznego odczuł prezydent Paweł Silbert, który uczestniczył w strajku studenckim na pierwszym roku studiów – i ostatnim, bo został z uczelni relegowany. Żyjecie – skierował słowa bezpośrednio do młodzieży – w czasach, których na szczęście nie musicie sobie nawet wyobrażać. W czasach wolności – wolności słowa, wolności poglądów, wolności religijnej, osobistej. Jesteście wolni – dzięki Solidarności. Wspólnocie ludzi, którzy solidarnie postanowili walczyć o wolność nie dla siebie, lecz dla wszystkich rodaków, którzy doprowadzili do rozchwiania, a potem od zburzenia murów, okowów systemu komunistycznego, który pętał wspólne pragnienie wolności.
Młodzież z MDK odpowiedziała pieśniami i tańcem.
Zabrzmiała pieśń Marka Grechuty „Wolność”, w której piosenkarz, poeta i kompozytor przestrzegał:
Bo wolność to nie cel, lecz szansa, by Spełnić najpiękniejsze sny, marzenia, Lecz kiedy zagra na nich słaby gracz, To słychać będzie tylko pisk, zgrzyt, płacz, Bo wolność to wśród mądrych ludzi żyć, Widzieć dobroć w oczach ich i szczęście.
Zatem nie jest dana na zawsze.
Prezes Brül powtórzył kilka krotnie sentencję: Mądry uczy się na błędach swoich, mądrzejszy na cudzych, a głupi nie nauczy się nic.
Można doprowadzić, że Mury runą – zaśpiewali młodzi pieśń Kaczmarskiego: Zwalali pomniki i rwali bruk „Ten z nami, ten przeciw nam!””Kto sam ten nasz najgorszy wróg!” lecz bez troski, bez solidarności, bez wspólnoty wróci stare: Poeta Milczy wsłuchany w kroków huk A mury rosną, rosną, rosną, Łańcuch kołysze się u nóg.
Za scenariusz i reżyserię spektaklu odpowiadała Ewa Szpak, za choreografię Klaudia Czerwik – Adamek, za wokalistykę Anna Buczkowska, którą wkrótce (23.11) będzie można usłyszeć z Carrantouhill, w którym jest solistką, w MDK.