W Dniu Dinozaura, 26 (dwie trzynastki) lutego 2025 r., punktualnie o 13.13 rozpoczął się XIII Konkurs Talentów „Szału nié ma”. A wszystko, by nie zapeszyć! Mimo otwartej formuły i liberalnego regulaminu sala widowiskowo-koncertowa Młodzieżowego Domu Kultury w Jaworznie nie wypełniła się dinozaurami sztuki, lecz bardzo młodymi artystami, głównie w wieku przedszkolnym,których kontakt ze wspomnianymi stworzeniami polegał na byciu ocenianym przez doświadczonych twórców oraz otrzymaniu pamiątkowej ceramiczno-filcowej podkładki w kształcie ikonicznego diplodoka lub stegozaura.Po raz kolejny udało się zapanować nad chaosem i uratować świat. Wydobywanie Ziemi i jej mieszkańców z otchłani katastrofy fizycznej i duchowej może bowiem przybierać różne formy często ma postać spektakularnych akcji aktywistów (i aktywistek), którzy do-prowadzają do podpisania traktatów ocalających płonącą planetę, zmniejszenia zawartości cukru w cukrze czy ochrony nieistniejących gatunków, ale ratować świat można też inaczej codziennie, za pomocą przemyślanych, drobnych gestów i konsekwentnej aktywności, zgodnej z uniwersalnym systemem wartości: można mówić „Dzień dobry!” i „Do wi-dzenia!”, nie wyrzucać jedzenia do kosza na śmieci, nosić „niemodne” ubrania sprzed kilku lat, ale wyko-nane z materiałów wysokiej jakości, wykorzystywać podstawowe umiejętności, liczyć, czytać, odróżniać fakty od opinii, a tym samym unikać manipulacji językowych pseudozbawicieli czyhających na prze-jęcie władzy nad światem, absurdalnych jak doktor Claw, ale skutecznych niczym VX.Można też tworzyć i zachęcać do kreatywności, jak to czyni pan Zbigniew Adamczyk, niestrudzony organizator konkursów dla dzieci, młodzieży i doros-łych, w tym szeroko zakrojonego przedsięwzięcia, pobudzającego rozpróżniaczone feriami zimowymi umysły i ciała Konkursu Talentów „Szału nié ma”.
Organizatora wspomagał profesjonalny konfe-ransjer, charyzmatyczny człowiek estrady, obdarzony niezwykłym darem wymowy, dzięki któremu nie tylko rozbawił publiczność finezyjnymi uwagami, lecz także pomógł wydatnie jurorom, mającym problem z usta-leniem kolejności uczestników (w tej sprawie zawiódł stały asystent pana Adamczyka, odpowiedzialny za przygotowanie dokumentacji).
Sam organizator, pan Adamczyk, niczym najszybszy z dinozaurów kompsognat (ciekawostka – jego nazwa oznacza „delikatna szczęka”), przemykał tu i ówdzie, pozwalając na (niezgodne z regulaminem sali) szczodre rozdawnictwo węglowodanów wymieszanych z izo-merami tłuszczów trans oraz sztucznymi aromatami i barwnikami, czyli różnego rodzaju cukierków, jed-nocześnie nadzorując poziom zaśmiecenia nadwe-rężonej wykładziny foliowymi opakowaniami, które będą się rozkładać przez jedynie 450 lat (cóż, to zaled-wie mgnienie, jeśli weźmiemy pod uwagę czas, jaki dzieli nas od triasu, kiedy to pojawiły się dinozaury).
Widać było, jak gibkiemu teropodowi werwy dodaje zadowolenie, że wykonawcy piosenek oraz recyta-torzy wybrali utwory w języku polskim, w tym arcy-dzieła pana Jana Lesmana (bardziej znanego jako Brzechwa). Satysfakcjonowały go też najwyraźniej popisy gimnastyczno-taneczne, tworzące na scenie obraz kolorowych wariacji.
Nawet jurorzy dali się porwać niezapomnianym melodiom, śpiewając wraz z uczestnikami „Meluzynę” i „Aleję gwiazd”.
I chociaż podczas tegorocznego konkursu wystąpiło wielu pretendujących do tytułu szalonego talentu, występy poszczególnych uczestników nie odbiegały od siebie poziomem trudności oraz poziomem artys-tycznym, dlatego też dinozaury sztuki zasiadające w komisji oceniającej (Konstancja Zarzycka -wice-dyrektor MDK, przewodniczca Jury, Marian Folga – wielokrotny mistrz świata w bodypaintingu i facepaintingu oraz Natalia Urant – malarka, wice-prezes Stowarzyszenia Twórców Kultury w Jaworz-nie) szybko poradziły sobie z przyznaniem nagród.
A oto werdykt jury:
Śpiew: I miejsce – Ala, Karolcia, Natalka II miejsce – Karolina Siwica III miejsce – zespół Koleżanki Plastyka: I miejsce – Amelia Ziętek
Taniec: I miejsce – grupa taneczna „Czwórka” Recytacja: I miejsce – Alicja Habowska
Pozostali uczestnicy (tj. Stokrotki, Biedronki, Tęczowe Nutki, Zuzanna Bartyzel, Michalina Gra-bowska, Wojciech Adamski, Lidia Oleksiewicz, Zu-zanna Kustrin, Natalia Majewska, Jagoda Saczyk, Julia Koziarz, Pola Bylica, Natalia Solarz, Klaudia Ślizarska, Paweł Marszałek, Wiktoria Gala, Zuzanna Dziwak, Filip Adamski, Anna Kula) zostali nagrodzeni wyróżnieniami.
Dzięki przedsiębiorczości organizatora, który znalazł hojnych darczyńców (Wydział Kultury, Promocji i Sportu, Wydział Edukacji w Jaworznie oraz, z pewną nieśmialością, ale dobre i choć co – AliorBank) każdy z laureatów otrzymał nagrodę (wśród których znaj-dowały się między innymi gry planszowe, pluszoe pamiętniki, różnorodne kredki i pisaki, a nawet plecak), co również jest czynnikiem motywującym uczest-ników do dalszej pracy podczas kolejnych edycji konkursu.
Wielka też jest zasługa rodziców, którzy zaangażo-wali się w przygotowanie młodych artystów, zachęcili dzieci do wysiłku w czasie przeznaczonym na wypo-czynek i poświęcili swój własny czas, pomagając swoim latoroślom.
Gorąco Wam wszystkim dziękujemy! Programowi malkontenci i zoilowie zapewne będą układaćpamflety, zawierające zarzuty np. dotyczące braku różnorodności reprezentowanych sfer sztuki czy dys-cyplin, ale nie warto im wierzyć, czego dowodem jest niesprawdzenie się pogłoski sprzed lat o poprzestaniu na III edycji konkursu. Dlatego też warto wziąć udział w „Szału nié ma”, warto pomóc organizatorowi, choć-by dobrym słowem. A czarnowidzący niech zostaną zdmuchnięci przez huraganowe brawa po zakończeniu wszystkich prezentacji na scenie podczas przyszło-rocznego konkursu. Sigma!
Jacek Fidyk
zdjęcia Robert Pasierbek
