Dni już coraz chłodniejsze, węgla brak, prąd coraz droższy, więc gdzieś pójść trzeba na rozgrzewkę. Starsi maja swoje sposoby, dzieci i młodzież też, nawet zdrowsze i bardziej twórcze – trzecie piętro w Młodzieżowym Domu Kultury, sala 302, pracownia ceramiczna – to tam dzieją się ceramiczne jeszcze letnie, lecz już nieco bardziej jesienne opowieści w glinianym surowcu. Pomimo zimnego, deszczowego września Małgosia Wosik wraz z wychowankami rozgrzewają się wysokimi temperaturami, które towarzyszą przy wypale ceramiki. Na zajęciach zdecydowanie roślinne i zwierzęce tematy. Marznięcie im nie grozi, raczej będą się chłodzić przy gorącym piecu. W pracowni powstają prace dekoracyjne oraz użytkowe. Jak na młodych ceramików przystało nie próżnują, uczą się i doskonalą poznane techniki lepienia, zdobienia. Zapoznają się z narzędziami, ich zastosowaniem oraz przeznaczeniem, czasami nadają im nowe funkcje. Dzieci i młodzież swoje pomysły szkicują na papierze, później realizują w glinie wykorzystując poznane techniki lepienia. Młodzi adepci testują relief wklęsły oraz wypukły, sprawdzają struktury i faktury, malują glinkami ceramicznymi inaczej nazywanymi angobami. Uczą się dbać o narzędzia, a także swoje stanowisko pracy. Poprawiają sprawność manualną dłoni, rąk, pobudzają wyobraźnię, rozmawiają, dzielą się spostrzeżeniami, doświadczeniami, śmieją się, a przede wszystkim dobrze się bawią z glinianym surowcem, mimo iż wiedzą, że na efekt końcowy swojego dzieła będą jeszcze trochę czekać. Część z nich trafi na różnego rodzaju konkursy, na których na pewno zdobędą cenne nagrody, część trafi na jarmarki, by radować jaworznian dziełami utalentowanych rąk młodych adeptów garncarstwa.
* * *
MłoDeK – Minął rok, więc czas na podsumowanie obserwacji warunków w nowej pracy. Jak się pracuje w Młodzieżowym Domu Kultury?
Małgorzata Wosik – Zajęcia z ceramiki są spx. Ale, sala 302 jest wysoko, wysoko… toteż już samo pokonanie schodów, aby dostać się na 3 piętro, daje motywację do działania. Pracownia ceramiki to wyjątkowe miejsce, które tworzą wyjątkowe dzieci i młodzież, one właśnie sprawiają, że pracownia tętni ceramicznym życiem. Nauczyciel wspólnie z dziećmi poszukuje pomysłów, inspiracji. Wychowankowie uczą się tworzyć w glinianym surowcu poznając: różne techniki lepienia tj: technikę z wałeczków, z płata, technikę oklejania, wybierania; różnorakie techniki zdobienia: reliefu wklęsłego, wypukłego, rysunku w glinie, struktur i faktur odciskanych w glinianym surowcu, nanoszenie glinek kolorowych – angob, oraz szkliw. Młodzi ceramicy uczą się projektować, przenosić swoje pomysły na papier w postaci szkiców zanim przystąpią do działań w glinie. Podczas zajęć ćwiczymy i doskonalimy sprawność manualną palców, dłoni, rąk, pobudzamy wyobraźnię, uczymy się współpracy, konwersacji, kompromisów, dbamy o narzędzia i swoje miejsce działań artystycznych a przede wszystkim dobrze się bawimy z glinianym surowcem.
M – Proszę zdradzić swoje plany na ten rok szkolny, który już trwa.
MW – Moje plany na przyszłość?… Dużo ich, więc tylko te najważniejsze i związane z działalnością w MDK. Po pierwsze: pozyskanie środków na koła garncarskie i uruchomienie zajęć garncarskich dla młodzieży. Po drugie chciałabym również utworzyć niezależne zajęcia dla osób dorosłych. I jeszcze, ale to już raczej kontynuacja tradycji mdkowskiej, które zapoczątkowała moja poprzedniczka – uczestniczenie w jarmarkach świątecznych na Boże Narodzenie oraz Wielkanoc. W zeszłym roku po raz pierwszy zrobiliśmy ‘wewnętrzny” jarmark przedwakacyjny i chcemy go kontynuować.
* * *
Małgorzata Wosik jest pasjonatką i miłośniczką niekończącej się opowieści, jaką jest ceramika. Swoją podróż u boku ceramiki rozpoczęła w wieku 15 lat i trwa ona do teraz. Garncarstwo, różnorodność technik lepienia, zdobienia, konstruowanie własnych narzędzi do ceramiki, łączenie innych materiałów z ceramiką powoduje, że jest to dziedzina sztuki, rękodzieła czy rzemiosła, która daje mnóstwo niewyczerpanych możliwości i nigdy się nie znudzi. Jest organizatorką i autorką III edycji plenerów ceramicznych “Kocioł czarownicy” w MCKiS Klub Kasztan. Fascynują ją alternatywne wypały w piecach plenerowych, opalanych gazem, drewnem, z wykorzystywaniem tlenków, soli, sody. Uwielbia redukcje, spalanie i wysokie temperatury, dzięki którym powstaje ceramika. Chętnie uczy ceramiki, dzieli się wiedzą, doświadczeniem, sama również rozwija swoje umiejętności, biorąc udział w plenerach, sympozjach ceramicznych.
