Ceramika po raz pierwszy, ceramika po raz Drugi, ceramika po raz TRZECI! Odkrywamy przed Wami nasz wyjazd do Otwocka. Kwadrans po siódmej opuściliśmy nasze słoneczne miasto Jaworzno, aby zdążyć na uroczyste otwarcie wystawy XIX Ogólnopolskiego Konkursu: „Architektura mojego regionu”. W tegorocznym Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym wzięło udział 78 prac uczestników w wieku 10- 19 lat. Specyfiką tego konkursu jest realizacja prac plastycznych wykonanych dowolnymi technikami plastycznymi, przedstawiających obiekty architektoniczne charakterystyczne dla Otwocka i pobliskich mu okolic czyli architektura w stylu Świdermajer. Ten nadwiślański styl drewnianej architektury letniskowej powstał na XIX i XX wieku na południowy wschód od Warszawy. Twórcą tego stylu był Michał Elwiro Andriolli mieszkający nieopodal rzeki Świder. Ta niezwykła drewniana architektura nawiązująca do architektury szwajcarskiej, charakteryzuje się licznymi drewnianymi zdobieniami, ażurowymi werandami, przedsionkami i przeszkleniami. Samą nazwę żartobliwie wymyślił Konstanty Ildefons Gałczyński, pisząc wiersz “Wycieczka do Świdra “: Te wille, jak wójt podaje, są w stylu „świdermajer” i jak widać nazwa świdermajer na dobre wpisała się w nazewnictwo tego specyficznego, niezwykle urzekającego stylu w architekturze.
Laureatką pierwszej nagrody w kategorii wiekowej 10-11 lat została Oliwia Michacz, adeptka zajęć ceramicznych z sali 302, która uczęszcza na zajęcia z gliny już drugi rok. W tej samej kategorii wiekowej wyróżnienie otrzymała Zofia Micek. Pozostałymi uczestniczkami konkursu, które podjęły wyzwanie były: Lena Biel, Zofia Sidor, Liwia Kempka. Prace wszystkich naszych wychowanek mogliśmy podziwiać na wystawie. Opiekę merytoryczną i artystyczną sprawowała Małgorzata Wosik.
Atrakcją samego wernisażu było oglądanie zewnętrznej części świeżo wyremontowanej, zrekonstruowanej i odnowionej willi Nowy Gurewicz. Dawniej pensjonat Abrama Gurewicza obecnie klinika ortopedyczna wraz z hotelem, restauracją oraz kawiarnią. Willa jest największym obiektem architektury drewnianej wykonanej w tym właśnie stylu w Polsce.
Po zakończeniu zwiedzania udaliśmy się na krótką wycieczkę trasą zabytkowych obiektów drewnianych aby znaleźć budynek realizowany przez Oliwię. Okazuje się, że obiekt jest nadal użytkowany i pełni funkcję mieszkalną, mimo widocznych na nim lat.
Wycieczka do Otwocka sprawiła nam wiele radości i wrażeń. Wiemy, że potrzeba znacznie więcej chwil, abyśmy w pełni mogli poświęcić odpowiednią ilość czasu znakomitej architekturze Otwocka i pobliskich mu miasteczek, zatem jest to miejsce, które koniecznie trzeba ponownie odwiedzić.
Autor: Małgorzata Wosik
